حدود هشت ماه به برگزاری انتخابات هشتمین دورهی مجلس شورای اسلامی زمان باقی مانده است.زمان باقیمانده به انتخابات وقتی مشخص شد که چند روز قبل از سوی وزارت کشور 24 اسفند ماه 86 به عنوان تاریخ برگزاری انتخابات مجلس هشتم اعلام شد: اعلام اینکه 24 اسفند زمان برگزاری انتخابات مجلس است. برای آغاز اعتراضها کافی بود گروههای مختلف (عمدتا اصلاح طلبان) نگران چگونگی برگزاری انتخاباتند. چون بیم آن دارند که روزهای اندک منتهی به سال 87 منجر به اتفاقات ناگواری شود.
اینکه برگزاری هر انتخاباتی بدون حاشیه و حرف و حدیث ممکن نیست هم مختص به ایران نیست. معمولا قبل و بعد از هر انتخاباتی اخبار حاشیهای فراوانی پیرامون آن انتخابات شکل میگیرد که گاه در رسانهها انتشار مییابد و گاهی هم نمود آن اعتراضات را در خیابانها شاهد میشویم.
هرچند که این دومی به دلایلی معمولا در ایران شکل نمیگیرد اما گروههای معترض (باز هم منتقدان و اصلاح طلبان) معمولا در سالهای گذشته به روند برگزاری انتخابات معترض بودهاند و اعتراض خود را به صورت کژدار و مریز در نشریات و سایتهای خبری نشان دادهاند.
در این ارتباط میتوان نمونههای زیادی را شاهد گرفت: رد صلاحیتهای کاندیداهای چپ و نیروهای موسوم به خط امام، وقوع مجدد این اتفاق برای مجلس پنجم که منجر به شکلگیری اقلیتی کم تعداد در این مجلس شد. اختلاف نظر شورای نگهبان و وزارت کشور دولت اصلاحات در مورد چگونگی رد و تایید صلاحیتها و شمارش آرا. هرچند که اصلاح طلبان اکثریت پارلمان ششم را از آن خود کردند. اما تا امروز که حدود هشت سال از تشکیل آن و بیش از سه سال از پایان کارش میگذرد انتقادات زیادی از سوی اصولگرایان به این مجلس صورت میگیرد که عمدتا منجر به زیر سوال بردن کلیت این مجلس به دلیل حضور نمایندگانی که رادیکال نامیده میشوند، میشود. پایان مجلس ششم هم که برای نمایندگان اصلاح طلب شکل تراژیکی به خود گرفت چون اغلب آنان رد صلاحیت شده و امکان حضور در مجلس هفتم را به عنوان کاندیدا نداشتند. مجلسی که حجت الاسلام مهدی کروبی را به عنوان رییس در راس کار داشت. صلاحیت کروبی البته برای مجلس هفتم تایید شده بود! او که علیرغم انتقاد و اعتراض گروههای اصلاح طلب در این انتخابات شرکت کرد، نتوانست رای لازم را برای ورود به مجلس هفتم در میان کاندیداهای متعدد اصولگرا کسب کند. هرچند کاندیدای مجمع روحانیون یکی از چهار نمایندهای بود که توانست به دور دوم راه پیدا کند اما وی وقتی از ترکیب اکثریت مجلس آگاه شد ترجیح داد عطای حضور در مجلس هفتم را به لقایش ببخشد و به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام درآید.
روایت این قصه از آن جهت بود که کروبی اکنون خود را یکی از قربانیان انتخاباتی در ایران میداند. البته نه مجلس که ریاست جمهوری. وی در این ارتباط اصطلاحاتی را از سال 83 در ادبیات سیاسی ایران رواج داد: دخالت نیروها و امدادهای غیبی، خواب اصحاب کهف و ...
کروبی اعتراض خود را به روند شمارش آرا متوجه میکند و اینکه وی تا اواخر کار شمارش آرا در صدر یا حداقل یکی از دو کاندیدایی بود که امکان حضور در مرحلهی دوم را داشت اما عملا اعلام عمومی نشانگر چیز دیگری بود: اکبر هاشمی رفسنجانی و محمود احمدی نژاد به مرحلهی دوم انتخابات راه پیدا کردند.
مهدی کروبی در اعتراض به این ماجرا برعکس انتخابات مجلس هفتم از تمام سمتهای دولتی استعفا کرد و در سریعترین زمان ممکن حزب تشکیل داد و مجوز روزنامه گرفت.
با وجود آنکه گروههای مختلف اصلاح طلب انتقادات زیادی را متوجهی عملکرد کروبی میدانند اما خوشحال میشوند وقتی مشاهده میکنند که وی در آستانهی انتخابات مجلس هشتم هشدارهایی از قبیل عدم دخالت نیروهای غیبی! در انتخابات را میدهد. مخصوصا آنکه فقط سه روز بعد از برگزاری انتخابات مجلس هشتم تعطیلات طولانی مدت نوروزی آغاز میشود که عملا روزنامهها (تنها تریبونهای اصلاح طلبان) در تعطیلات به سر میبرند و عملا امکان اعتراض در صورت وقوع تخلف وجود نخواهد داشت. هرچند که پورمحمدی، وزیر کشور میگوید: قرار نیست تخلفی انجام شود.
سلام
چه عجب !
این بار توالی مطالب رو از یاد نبر!
موفق باشی